Szachoterpia to forma terapii poprzez grę w szachy.  Szachy wykorzystujemy jako narzędzie stymulujące rozwój emocjonalny, społeczny i intelektualny dzieci i młodzieży. Gra w szachy nie tylko poprawia koncentrację uwagi, uczy logicznego myślenia, rozwija pamięć, uczy rozwiązywania problemów i decyzyjności, ale jest także wspaniałym narzędziem terapeutycznym. Uczestnicy na zajęciach będą rozwijać wiarę w swoje umiejętność oraz budować pewność siebie. Nasi instruktorzy podzielą się wiedzą z psychologii sportu, nauczą, jak radzić sobie z porażkami i jak grać fair-play. Szachoterapia nie zastępuje tradycyjnych form terapii, ale może być skutecznym uzupełnieniem lub dodatkowym narzędziem w procesie terapeutycznym. 

Zajęcia kierujemy do dzieci i młodzieży:

• z trudnościami w nauce,
• z lękami i nieśmiałością,
• z trudnościami w zachowaniu,
• z wyzwaniami rozwojowymi: ADHD, autyzmem, zespołem Aspergera (planujemy otworzyć jedną grupę dedykowaną dla dzieci w spektrum autyzmu!!!)
• wybitnie uzdolnionych
• wysoko wrażliwych

Szachoterapia różni się od zwykłej nauki gry w szachy pod względem celów, podejścia i kontekstu, w którym są wykorzystywane. Oto główne różnice między nimi:

1. Cele:

   • Głównym celem zwykłej nauki gry w szachy jest poznanie zasad gry, strategii, taktyk i doskonalenie umiejętności szachowych w celu osiągnięcia wyższego poziomu gry.
   • Głównym celem szachoterapii jest wykorzystanie gry w szachy jako narzędzia terapeutycznego do wspierania rozwoju osobistego, emocjonalnego i psychologicznego. Szachy stają się środkiem do osiągnięcia konkretnych celów terapeutycznych, takich jak rozwijanie umiejętności interpersonalnych, radzenia sobie ze stresem, poprawa koncentracji czy rozwijanie strategii myślenia.
     
     

2. Podejście:

   • Proces nauki gry w szachy skupia się na poznawaniu ruchów poszczególnych figur, zasad gry, podstawowych taktyk i strategii, analizie partii, itp.
   • W szachoterapii terapeuta wykorzystuje grę w szachy, aby obserwować i wspierać uczestnika w rozwoju określonych umiejętności lub w radzeniu sobie z wyzwaniami emocjonalnymi i psychologicznymi. Terapeuta może analizować zachowanie uczestnika w trakcie gry, identyfikować wzorce myślenia, reakcje emocjonalne i inne aspekty, które pozwalają lepiej zrozumieć dzieci i młodzież.
     
     

3. Kontekst:

   • Zwykła nauka gry w szachy skupia się głównie na szkoleniu szachowym, udzielaniu lekcji, rozgrywaniu partii treningowych, a uczestnicy mogą rywalizować w turniejach szachowych.
   • Szachoterapia ma charakter terapeutyczny i odbywa się w kontekście terapii indywidualnej lub grupowej. Gra w szachy służy jako narzędzie do pracy nad wyznaczonymi celami terapeutycznymi i może być stosowana w celu wsparcia rozwoju psychospołecznego lub w procesie terapii osób z różnymi wyzwaniami emocjonalnymi i psychologicznymi.